De aodste opname die wae hebbe kènne vinge van ’t Dörper volkslied stamt oet 1958. Un opname, gemakt dor Gérard Kranen bej ’t trouwe van zien broor Harrie met Lieke Gunther. Mier opnames van vreuger hebbe wae neet kènne vinge. Mèr is dèt nou zoe bezònger?

In 1958 waas t neet vur de hank liggend um eige opnames te make. Gérard Kranen hej as ein van de èrste minse van Helje unne bankopnemer mèt microfoon.

“Hae vertèlde altied dèt hae de èrste waas met unne bandrecorder”, aldus zien dochter Pon. “Hae kocht dae recorder umstreeks 1956, in dae tiëd ‘n nogal onbekènde techniek, hoe hae veul mèt dee experimenteren”, zoe zeet dochter Pon.

Dèt experimenteren ging Gérard Kranen good aaf, zoe good dèt hae auch sjtreek daomèt oethalde. “Un veul gehuurd vertèlsel is dèt, as wae thoes bezeuk hejje, mien vader opèns kos zegge ‘ich zit efkes de radio aan’, woenao ’t landelèk nejs waas te hure, mèr nao ‘n tiedje auch de grótste flauwekul te hure waas. Groeët plezeer in ozze hoeskamer”, zoe herinnert zich dochter Pon de verhaole.

De minse die in de hoeskamer bèj Gérard Kranen zoote, wiste neet dèt Gérard ’n sjtreek oethalde. “Ozze pap dôwde zoegezagt op de aan-knoep van de radio, mèr tegeliekertied startte hae ziene bandrecorder dae achter ut gerdien versjtopt stong en woe hae ein van zien buurmaedjes ‘n kolderieke tekst op hej laote veurlaeze”, aldus dochter Pon.

Zoe kos ut beveurbeeld gebeure det oet de radio èrst meziek klonk mèr dan opins un sjtum die serieus sjpraak: ‘Vanuit Hilversum onderbreken we deze uitzending met een belangrijke mededeling. Zojuist is bekend geworden dat tante Zus helemaal is afgereisd naar de huiskamer van de familie Kranen om daar een bezoek te brengen. De koningin heeft laten weten zeer geroerd te zijn door deze acte de présence en hoopt dat tante Zus de koffie en vlaai zeer wel bekomen zal. Einde bericht. Wij vervolgen nu onze uitzending met het eerste pianoconcert van Tschaikowsky door Vladimir Horowitz. Terug naar het Concertgebouw in Amsterdam.’

“Ut verhaol geit, dèt versjillende tantes van mich in de boks mooste plasse, èrst van de sjrik en daonao van ‘t lache, as ze huurde wie de vork in de sjteel zoot”, zoë zeet Pon lachend.

Oet dit verhaol bliekt dèt unne bandrecorder vrej onbekènd waas in de jaore fieftig van de vurrige ieëuw. Daarum is ’t vur de hank liggend dèt de opname van ’t Dörper volkslied die Gérard in 1958 opgenome heet in zien hoês op de Kesselseweeg in Helje-Dörp vur dae tied uniek waas. Hae halde allemaol naefkes en nichtjes bejein um ‘n veurdracht te doon vur de broeloft van ziene broor Harrie. Ein van die veurdrachte waas ’t volkslied woe zien sjoeënbroor Sief Frencken de tekst veur sjreef en zien broor Will Kranen de meziek. “Veul jaore later hebben alle nichten die nach regelmaotig bejein koome dit lied nag uns in ut openbaar gezonge. Un machtig sjoeëne muzikale compositie mèt ein hieële poëtische tekst”, zoe zeet Pon Kranen.